จิตรกรเกิดมาพร้อมภาวะปากแหวง เพดานโหว่ แม่ของจิตรกรอาศัยอยู่ในบ้านร่วมกับสมาชิกครอบครัวคนอื่นๆ ส่วนพ่อในตอนกลางวันต้องทำงานก่อสร้าง และจะกลับบ้านในตอนกลางคืน แม่รู้สึกผิดเป็นอย่างมากที่ทำให้ลูกเกิดมาเป็นแบบนี้ เธอคิดว่าเธอคงทำงานหนักเกินไป หรือกินอาหารไม่ถูกต้อง

ทางบ้านรู้ข่าวโครงการออกหน่วยของมูลนิธิสร้างรอยยิ้มจากการประชาสัมพันธ์ของโรงพยาบาล หลังจากนั้นทางโรงพยาบาลได้โทรไปแจ้งวันที่เริ่มโครงการ ระหว่างวันคัดกรองเธอได้เห็นเด็กๆ มากมายที่มีความผิดปกติเหมือนลูกของเธอ มันทำให้เธอเริ่มยอมรับสภาพของลูกชายของเธอ