รวิภา บูรพชัยศรี
เรื่องราวของเด็กนักเรียน: รวิภา บูรพชัยศรี
โรงเรียน: โรงเรียนร่วมฤดีวิเทศศึกษา (RIS)
ภารกิจ: โครงการออกหน่วยแพทย์เคลื่อนที่ จ. ศรีสะเกษ
ช่วงเวลา: กันยายน 2558
ราล์ฟ วอลโด เอเมอร์สัน กล่าวว่า “จุดประสงค์ของการมีชีวิต หาใช่เพื่อใช้ชีวิตอย่างมีความสุข แต่คือการดำเนินชีวิตอย่างเป็นประโยชน์มีเกียรติ และมีเมตตาเอื้ออาทรต่อผู้อื่น ใช้มันสร้างความเปลี่ยนแปลงให้ชีวิตที่ผ่านมาเป็นชีวิตที่ดี เพื่อใช้ชีวิตในแนวทางที่ดีต่อไป”
ช่วงมัธยมต้นเป็นช่วงเวลาที่ยุ่งมากกว่าที่เคย ต้องอุทิศเวลาแทบทั้งหมดไปกับการทำเพื่อ”ตัวเอง” เรียนเพื่อไปสอบและทำการบ้าน ทุ่มเวลาให้กับสิ่งเหล่านี้ทั้งหมดก็เพื่อ “แอ๊ม” ทั้งนั้น ถ้าให้พูดอย่างเปิดใจ จริงๆ แล้ว ฉันยังไม่ค่อยได้มีโอกาสอุทิศตัวบำเพ็ญประโยชน์ต่อสังคมสักเท่าไหร่ นี่จึงเป็นเหตุผลว่าทำไมฉันถึงตัดสินใจที่จะเริ่มตั้งสโมสรขึ้นที่โรงเรียนร่วมฤดีเพื่อทำงานให้กับมูลนิธิสร้างรอยยิ้ม และร่วมออกหน่วยแพทย์กับมูลนิธิฯ ที่จังหวัดศรีสะเกษ
ในตอนแรกฉันก็ไม่แน่ว่าจะได้พบกับอะไร ทั้งอยากรู้ ทั้งตื่นเต้น ที่สำคัญที่สุดคือฉันกระตือรือร้นกับประสบการณ์ครั้งนี้มาก ในชีวิตนี้ ฉันไม่เคยได้เรียนรู้อะไรได้มากขนาดนี้ในช่วงระยะเวลาเพียงสั้นๆ ฉันไม่เพียงรู้ถึงสาเหตุและการรักษาโรคปากแหว่งเพดานโหว่เท่านั้น แต่ยังได้เรียนรู้การใช้ชีวิตแบบวิถีไทย ได้รับประสบการณ์ที่สัมผัสจริงจากการสื่อสารกับคนไข้ที่วอร์ด ได้กินอาหารอีสานพื้นบ้านแท้ๆ (อย่างพวกแมลง) และการได้เข้าสังเกตุการณ์การผ่าตัดในโรงพยาบาล
มูลนิธิสร้างรอยยิ้มเปิดประตูโอกาสให้กับฉันหลายด้าน ฉันรู้สึกเป็นเกียรติมากที่ได้ใช้โอกาสนี้เพื่อดำเนินชีวิตอย่างเป็นประโยชน์ต่อสังคม
